Feestelijke opening ICAR
september 1922 - Het tijdelijke ICAR-gebouw bij de vuurtoren aan de noordelijke rand van het vliegveld
Bij de opening van het Internationaal Concours Aviatiek Rotterdam (ICAR) waren Z.K.H. Prins Hendrik (de echtgenoot van Koningin Wilhelmina) en burgemeester Zimmerman aanwezig, dus de officiële ingebruikneming van Waalhaven kwam toen wél in orde!
Dit evenement zou zich afspelen van 2-17 september 1922.
De Waalhaven, ten noorden van het vliegveld, was nog niet gereed.
Om het mogelijk te maken dat er toeschouwers met Spido-boten of met Rederij Fop Smit konden komen, was er speciaal een vaargeul naar de aanlegplaats, dicht bij het vliegveld, gemaakt.
Met de keuze van de naam, werden de letters ICAR verkregen, die ook een verwijzing was naar ICARUS uit de Griekse Godenverhalen.
Op de vooromslag van de ICAR-Gids was een jonge man afgebeeld, wiens armen tot vleugels geworden waren: “ICARUS!”
Dit evenement zou zich afspelen van 2-17 september 1922.
De Waalhaven, ten noorden van het vliegveld, was nog niet gereed.
Om het mogelijk te maken dat er toeschouwers met Spido-boten of met Rederij Fop Smit konden komen, was er speciaal een vaargeul naar de aanlegplaats, dicht bij het vliegveld, gemaakt.
Met de keuze van de naam, werden de letters ICAR verkregen, die ook een verwijzing was naar ICARUS uit de Griekse Godenverhalen.
Op de vooromslag van de ICAR-Gids was een jonge man afgebeeld, wiens armen tot vleugels geworden waren: “ICARUS!”
september 1922 - Buitenlandse vliegtuigen, als deelnemers aan de ICAR, op het vliegveld
De luchtvaart- journalist Henry Hegener noemde de ICAR- Gids een “lor” voor wat betrof het programma! Aangaande over datgene wat er nog meer in de ICAR- Gids stond, was het volgens HH een interessant boekje!
Het programma klopte dus niet.
HH had op dit punt zeker gelijk!
Burgerlijke overheden in Frankrijk en België hadden de verkeerspiloten en de sportvliegers in die landen verboden om aan de ICAR mee te doen, omdat er Duitse vliegers op Waalhaven zouden zijn.
Dit was nog een gevolg van de Eerste Wereldoorlog!
Die Duitsers waren twee verkeersvliegers, die elk een JUNKERS F.13 verkeersvliegtuig bestuurden.
De Franse en Belgische militaire overheden stuurden wel militaire piloten.
De Nederlandse militaire vliegers deden daar niet voor onder, door met vijf toestellen te vliegen als “de vijf-vingers-aan-een-hand” onder leiding van Lt. Versteegh!
Het rammen van losgelaten ballonnetjes was een luchtiger spel, waaraan zelfs de Duitsers met hun
Junkers-vliegtuigen deelnamen!
Voor de afwisseling was er in het tentoonstellingsgebouw voor de “gewone” mens veel te zien, wat geen dagelijkse kost genoemd kan worden! Er waren diverse vliegtuigmotoren, ook open gezaagd, zodat onder andere de zuigers waren te zien.
Knappe instrumenten, die piloten moesten helpen om veilig te vliegen!
Hele mooie luchtfoto’s door de KLM gemaakt en fotoapparaten. Vliegtuigmodellen, die men toen “proefvliegtuigen” noemden en een windtunnel met een model van een vleugel erin, om luchtstromingen te zien. Voor de verandering moest de heer POTTUM, een Rotterdamse ballonvaarder, een sprong met een parachute maken! Hij vond dat niet prettig, maar het was afgesproken! In een KLM-Fokker F.3 werd hij in hoger sferen gebracht. De deur was uit het toestel weggenomen. De parachute was van het Franse merk Ors. Die chute was onder het vliegtuig aangebracht. Pottum was met een draad aan de chute verbonden. Toen hij met zachte drang naar buiten was gewerkt en omlaag viel, trok de draad de chute uit een zeildoek- zak en opende zich feilloos. Het publiek keek met gespannen aandacht. Pottum spartelde expres flink tijdens het omlaag komen en kreeg een hartelijk applaus!
Op een andere dag was er een grote ballon in het spel.
Dat was een met gas gevulde ballon “Neerlandia”, waar niet Pottum, maar iemand anders mee zou opstijgen.
Er stond een sterke noordenwind.
Bij het vullen kronkelde de ballon in allerlei vormen en ...raakte los!
Neerlandia ging er snel vandoor, zonder bemanning, in de richting Brabant.
Maar zover kwam hij niet, wel werd de ballon zwaar beschadigd tijdens de landing.
Tenslotte nog een bericht uit de ICAR: in deze vijftien dagen werden er meer dan 1600 personen vervoerd tijdens rondvluchten met KLM-Fokker-vliegtuigen vanaf het Vliegveld Waalhaven gemaakt.
Het programma klopte dus niet.
HH had op dit punt zeker gelijk!
Burgerlijke overheden in Frankrijk en België hadden de verkeerspiloten en de sportvliegers in die landen verboden om aan de ICAR mee te doen, omdat er Duitse vliegers op Waalhaven zouden zijn.
Dit was nog een gevolg van de Eerste Wereldoorlog!
Die Duitsers waren twee verkeersvliegers, die elk een JUNKERS F.13 verkeersvliegtuig bestuurden.
De Franse en Belgische militaire overheden stuurden wel militaire piloten.
De Nederlandse militaire vliegers deden daar niet voor onder, door met vijf toestellen te vliegen als “de vijf-vingers-aan-een-hand” onder leiding van Lt. Versteegh!
Het rammen van losgelaten ballonnetjes was een luchtiger spel, waaraan zelfs de Duitsers met hun
Junkers-vliegtuigen deelnamen!
Voor de afwisseling was er in het tentoonstellingsgebouw voor de “gewone” mens veel te zien, wat geen dagelijkse kost genoemd kan worden! Er waren diverse vliegtuigmotoren, ook open gezaagd, zodat onder andere de zuigers waren te zien.
Knappe instrumenten, die piloten moesten helpen om veilig te vliegen!
Hele mooie luchtfoto’s door de KLM gemaakt en fotoapparaten. Vliegtuigmodellen, die men toen “proefvliegtuigen” noemden en een windtunnel met een model van een vleugel erin, om luchtstromingen te zien. Voor de verandering moest de heer POTTUM, een Rotterdamse ballonvaarder, een sprong met een parachute maken! Hij vond dat niet prettig, maar het was afgesproken! In een KLM-Fokker F.3 werd hij in hoger sferen gebracht. De deur was uit het toestel weggenomen. De parachute was van het Franse merk Ors. Die chute was onder het vliegtuig aangebracht. Pottum was met een draad aan de chute verbonden. Toen hij met zachte drang naar buiten was gewerkt en omlaag viel, trok de draad de chute uit een zeildoek- zak en opende zich feilloos. Het publiek keek met gespannen aandacht. Pottum spartelde expres flink tijdens het omlaag komen en kreeg een hartelijk applaus!
Op een andere dag was er een grote ballon in het spel.
Dat was een met gas gevulde ballon “Neerlandia”, waar niet Pottum, maar iemand anders mee zou opstijgen.
Er stond een sterke noordenwind.
Bij het vullen kronkelde de ballon in allerlei vormen en ...raakte los!
Neerlandia ging er snel vandoor, zonder bemanning, in de richting Brabant.
Maar zover kwam hij niet, wel werd de ballon zwaar beschadigd tijdens de landing.
Tenslotte nog een bericht uit de ICAR: in deze vijftien dagen werden er meer dan 1600 personen vervoerd tijdens rondvluchten met KLM-Fokker-vliegtuigen vanaf het Vliegveld Waalhaven gemaakt.