Opening restaurant
Het is van grote betekenis voor Waalhaven geweest, dat de KLM haar Technische Dienst hier vestigde voor het onderhoud aan de vliegtuigen en de motoren.
In die tijd moest er veel onderhoud gedaan worden aan vliegtuigen!
De rompen van de Fokker- vliegtuigen hadden een “skelet” van gelaste stalen buizen, waaromheen met linnen en vliegtuigtriplex een “huid” was gemaakt.
De vleugels waren helemaal van hout met ribben (van voor naar achter) op liggers die vanaf de romp naar het vleugeluiteinde lagen.
Dit waren de belangrijkste delen van de houten vleugels, terwijl de ruimte tussen de liggers en de ribben waren opgevuld met ertussen gelijmde vakwerken, die op deze ingewikkelde wijze tot een zeer sterk geheel waren gemaakt!
De motortechniek stond nog “in de kinderschoenen” en vergde ook veel onderhoud in speciale werkplaatsen met bekwaam personeel!
Op die 18e maart 1922, toen de officiële opening van het restaurant was geschied, was Plesman meteen bereid een flinke groep mensen door de KLM -hangaar A rond te leiden!
Op een archieffoto zien we hem, nog vóór het restaurant, met flinke pas in de richting van de hangaar gaan, gevolgd door een groot aantal belangstellenden!
In die tijd moest er veel onderhoud gedaan worden aan vliegtuigen!
De rompen van de Fokker- vliegtuigen hadden een “skelet” van gelaste stalen buizen, waaromheen met linnen en vliegtuigtriplex een “huid” was gemaakt.
De vleugels waren helemaal van hout met ribben (van voor naar achter) op liggers die vanaf de romp naar het vleugeluiteinde lagen.
Dit waren de belangrijkste delen van de houten vleugels, terwijl de ruimte tussen de liggers en de ribben waren opgevuld met ertussen gelijmde vakwerken, die op deze ingewikkelde wijze tot een zeer sterk geheel waren gemaakt!
De motortechniek stond nog “in de kinderschoenen” en vergde ook veel onderhoud in speciale werkplaatsen met bekwaam personeel!
Op die 18e maart 1922, toen de officiële opening van het restaurant was geschied, was Plesman meteen bereid een flinke groep mensen door de KLM -hangaar A rond te leiden!
Op een archieffoto zien we hem, nog vóór het restaurant, met flinke pas in de richting van de hangaar gaan, gevolgd door een groot aantal belangstellenden!
Plesman (met rol papier in de hand), op weg naar hangaar A om het publiek te vertellen over het onderhoud aan de vliegtuigen
Door berichten uit die jaren is het ons duidelijk dat men grote bewondering had voor het “complete” Rotterdamse vliegveld.
Telkens waren er dan ook rondleidingen van gasten uit binnen- en buitenland, die overal belangstelling voor hadden, tot de stookplaats toe!
Toch ging niet alles zó fraai, zoals we uit deze regels zouden kunnen denken... Bijvoorbeeld: nadat de Gemeente Rotterdam aan de Minister had gevraagd of de Regering de Gemeente Rotterdam bij de aanleg van het vliegveld financieel wilde steunen, werd dit door de Minister geweigerd omdat men zuinig moest zijn.
De Gemeente Rotterdam wilde meteen gebruik maken van de gunstige indruk van ons vliegveld... en probeerde de KLM te bewegen een hoofdkantoor in Rotterdam te bouwen, mede omdat de KLM reeds aarzelde tussen Amsterdam of Rotterdam.
De Regering was het daar niet mee eens en vond dat het KLM- hoofdkantoor beter in Den Haag zou kunnen komen. Ook Amsterdam wilde liever niet dat (na de Technische Dienst) eveneens het hoofdkantoor van de KLM in Rotterdam zou worden gevestigd.
Plesman maakte Rotterdam bovendien duidelijk dat de KLM -zelf geen geld had voor bet bouwen van een hoofdkantoor!
Hij bood B. en W. van Rotterdam aan om de slechte financiële situatie van de KLM te onderzoeken.
Inderdaad bleek het te zijn, zoals Plesman had gezegd.
Ook was de Regering in 1922 aanvankelijk niet van plan de KLM de jaarlijkse subsidie te geven.
Dat was reden voor Rotterdam om direct bij de Regering te protesteren, omdat men de belangen van ons nationale luchtvaartbedrijf KLM niet mocht laten zakken!!
Ondershands was ook gebleken dat het Departement van Waterstaat het goed geoutilleerde Vliegveld Waalhaven steeds meer beschouwde als een minder welgevallige concurrent van het Rijksvliegveld Schiphol!
In die jaren bleek ook dat Fokker van plan was de vliegtuigenfabriek op Waalhaven te plaatsen.
Omdat er ook een concurrent van Fokker streefde naar een plaats op Waalhaven, werd vanuit Fokker in een brief negatief geschreven over die concurrerende firma!
De Minister van Waterstaat heeft toen ook in een schrijven aan het Rotterdamse College van B. en W. verzocht “er goede nota van te nemen dat het volgens het ontwerp -Luchtvaartwet verboden is een luchtvaartterrein te gebruiken voor doeleinden waarvoor het niet is bestemd”... Rotterdam stuurde echter toch een contract naar Fokker ter ondertekening, om deze zaken te regelen, maar ontving het papier nooit terug en Fokker kwam niet naar Rotterdam...
Schiphol bleef tot midden 1926 een militair Rijksvliegveld.
De KLM had daar geen mogelijkheden om onderhoud te verrichten.
Zodoende kwam wèl de Technische Dienst op Waalhaven.
Toen de Fototechnische Dienst van de KLM werd ingesteld, werd die meteen op Waalhaven gevestigd. Door deze dingen kwam er veel KLM - personeel op Charlois wonen.
Vooral woonden er meerdere leden van het vliegend en het technisch personeel aan de Boergoensevliet nabij de Huismanstraat.
Verklaring der cijfers:
Telkens waren er dan ook rondleidingen van gasten uit binnen- en buitenland, die overal belangstelling voor hadden, tot de stookplaats toe!
Toch ging niet alles zó fraai, zoals we uit deze regels zouden kunnen denken... Bijvoorbeeld: nadat de Gemeente Rotterdam aan de Minister had gevraagd of de Regering de Gemeente Rotterdam bij de aanleg van het vliegveld financieel wilde steunen, werd dit door de Minister geweigerd omdat men zuinig moest zijn.
De Gemeente Rotterdam wilde meteen gebruik maken van de gunstige indruk van ons vliegveld... en probeerde de KLM te bewegen een hoofdkantoor in Rotterdam te bouwen, mede omdat de KLM reeds aarzelde tussen Amsterdam of Rotterdam.
De Regering was het daar niet mee eens en vond dat het KLM- hoofdkantoor beter in Den Haag zou kunnen komen. Ook Amsterdam wilde liever niet dat (na de Technische Dienst) eveneens het hoofdkantoor van de KLM in Rotterdam zou worden gevestigd.
Plesman maakte Rotterdam bovendien duidelijk dat de KLM -zelf geen geld had voor bet bouwen van een hoofdkantoor!
Hij bood B. en W. van Rotterdam aan om de slechte financiële situatie van de KLM te onderzoeken.
Inderdaad bleek het te zijn, zoals Plesman had gezegd.
Ook was de Regering in 1922 aanvankelijk niet van plan de KLM de jaarlijkse subsidie te geven.
Dat was reden voor Rotterdam om direct bij de Regering te protesteren, omdat men de belangen van ons nationale luchtvaartbedrijf KLM niet mocht laten zakken!!
Ondershands was ook gebleken dat het Departement van Waterstaat het goed geoutilleerde Vliegveld Waalhaven steeds meer beschouwde als een minder welgevallige concurrent van het Rijksvliegveld Schiphol!
In die jaren bleek ook dat Fokker van plan was de vliegtuigenfabriek op Waalhaven te plaatsen.
Omdat er ook een concurrent van Fokker streefde naar een plaats op Waalhaven, werd vanuit Fokker in een brief negatief geschreven over die concurrerende firma!
De Minister van Waterstaat heeft toen ook in een schrijven aan het Rotterdamse College van B. en W. verzocht “er goede nota van te nemen dat het volgens het ontwerp -Luchtvaartwet verboden is een luchtvaartterrein te gebruiken voor doeleinden waarvoor het niet is bestemd”... Rotterdam stuurde echter toch een contract naar Fokker ter ondertekening, om deze zaken te regelen, maar ontving het papier nooit terug en Fokker kwam niet naar Rotterdam...
Schiphol bleef tot midden 1926 een militair Rijksvliegveld.
De KLM had daar geen mogelijkheden om onderhoud te verrichten.
Zodoende kwam wèl de Technische Dienst op Waalhaven.
Toen de Fototechnische Dienst van de KLM werd ingesteld, werd die meteen op Waalhaven gevestigd. Door deze dingen kwam er veel KLM - personeel op Charlois wonen.
Vooral woonden er meerdere leden van het vliegend en het technisch personeel aan de Boergoensevliet nabij de Huismanstraat.
Verklaring der cijfers:
1 Douane- en vrachtloods
2 Garage
3 Radiodienst en kantoren
4 Politie
5 Portier
6 Magazijn
7 Restaurant
8 Hangaar A = K.L.M.
9 Hangaar B
10 Douane in 1922, woonhuis voor vliegveldfunctionarissen en werkplaats voor de Fototechnische Dienst K.L.M.
11 Woning gezin Loe Bouter, chauffeur K.L.M.
12 Werkplaats Technische Dienst K.L.M
13 Ketelhuis met schoorsteenpijp voor verwarming
14 Proefdraaistand voor vliegtuigmotoren
15 Hangaar C, waarin werkzaamheden werden verricht voor de N.V.I. (Nationale Vliegtuig Industrie) te Den Haag, waarvoor Koolhoven als constructeur werkt.
16 Fietsenstalling
17 Schutting
18 Platformpje voor in- en uitstappen van
passagiers
19 Steiger en vlot IN de Waalhaven voor het
aanleggen van watervliegtuigen
X. Radio-antennemasten
□┼□ Toegangspoorten
20. Vuurtoren of geleidelicht
26 juli 1920: Vliegveld Waalhaven in gebruik genomen.
September 1922: Als alle (houten) gebouwen en de hangaars A,B en C gereed zijn, volgt de officiële opening van het vliegveld met een vliegfeest en tentoonstelling, I.C.A.R. (Internationaal Concours Aviatique Rotterdam) meteen ter viering van het vijftien jarig bestaan van de Kon.Ned. Vereen. voor Luchtvaart.
2 Garage
3 Radiodienst en kantoren
4 Politie
5 Portier
6 Magazijn
7 Restaurant
8 Hangaar A = K.L.M.
9 Hangaar B
10 Douane in 1922, woonhuis voor vliegveldfunctionarissen en werkplaats voor de Fototechnische Dienst K.L.M.
11 Woning gezin Loe Bouter, chauffeur K.L.M.
12 Werkplaats Technische Dienst K.L.M
13 Ketelhuis met schoorsteenpijp voor verwarming
14 Proefdraaistand voor vliegtuigmotoren
15 Hangaar C, waarin werkzaamheden werden verricht voor de N.V.I. (Nationale Vliegtuig Industrie) te Den Haag, waarvoor Koolhoven als constructeur werkt.
16 Fietsenstalling
17 Schutting
18 Platformpje voor in- en uitstappen van
passagiers
19 Steiger en vlot IN de Waalhaven voor het
aanleggen van watervliegtuigen
X. Radio-antennemasten
□┼□ Toegangspoorten
20. Vuurtoren of geleidelicht
26 juli 1920: Vliegveld Waalhaven in gebruik genomen.
September 1922: Als alle (houten) gebouwen en de hangaars A,B en C gereed zijn, volgt de officiële opening van het vliegveld met een vliegfeest en tentoonstelling, I.C.A.R. (Internationaal Concours Aviatique Rotterdam) meteen ter viering van het vijftien jarig bestaan van de Kon.Ned. Vereen. voor Luchtvaart.